Ruled by the Blaze (The Unwanted Marriage)

Patricia's POV (Angry Callum)

"We were having a despedida party for Kelvin tomorrow!!" masiglang saad ni Jess habang nandito kami sa field.

"I know"

"What's your problem? Kanina ka pa matamlay. Nag away na naman ba kayo ni Callum?"

I sighed. "Nothing. Just not in a mood"

Ayaw ko naman na sabihin sa kanya ang bumabagabag sa'kin. I need to find out first what Callum's purpose by investigating my father. I'm still clueless. "Okay! Excited na ako bukas dahil baka may mga pogi!"

"It's just us, right? Bakit ka maghahanap ng pogi roon?" singhap ko.

Umikot ang mata niya. "Pano naman kasi, wala na akong chance na humanap ng mga pogi dahil tuwing napunta tayo sa bar ay palaging may problema!"

Kahit wala ako sa mood ay natawa ako sa itsura niya. Parang ang laki ng problema niya samantalang kapag may nanliligaw naman sa kanya ay hindi niya pinapansin.

Malapit na matapos ang lunch time namin kaya naisipan kong pumunta muna sa c. r, hindi ko na sinama si Jess at pinadiretso ko na siya sa room dahil saglit lang naman ako.

Ako lang yata ang tao sa women's rest room kaya sa unang cubicle na lang ako pumasok. I just peed and wash my hands. I was about to opened the door when unfamiliar guy pop in front of me. "Gosh!" I held my chest because of shocked.

Kunot noo akong tumingin sa lalaki.

He was tall and had a tan skin. Nakatayo siya at nakasandal ang braso sa mismong pinto kaya hindi ako makalabas.

"Excuse me? Dadaan ako"Text © owned by NôvelDrama.Org.

I keep my voice strong because I'm starting to feel uneasy. Bakit may lalaki rito sa women's rest room?

"Hmm, ikaw si Patricia. Ang ganda mo nga.." malagkit akong tinitigan ng lalaki bago bahagyang inilapit ang sarili sa'kin.

"Fuck off!" nanginginig kong sabi bago siya itinulak.

Tatakbo na sana ako ngunit laking gulat ko ng may isa pang lalaki na nakatayo sa tabi ng main door ng rest room. Matangkad din ito at medyo malaki ang katawan kumapara sa isa.

They both have this outwit smile on their face at masasabi kong sa itsura pa lang ay mukhang hindi na sila mapapagkatiwalaan.

"Ang sungit naman pala, pre!" sabi niya sa lalaking itinulak ko. "Ang kinis..."

They cornered me as they slowly get nearer.

My knees began to tremble with fear. I wanted to shout but I was afraid that they might do something bad to me.

"Don't go near me. L-Let me leave" I plead as tears well up in my eyes.

They just laughed as the other guy slowly touched my neck.

Tinabig ko ang kamay niya. "D-Don't touch me.. please"

Hindi siya nakinig at muling hinaplos ang leeg ko habang ang isang lalaki ay naglalakbay ang kamay sa hita ko. Halos marinig ko na ang malakas na kabog ng dib-dib ko sa sobrang kaba. "S-stop it!" my voice cracked.

"Wag ka na umangal.." bulong ng isa sa mismong tenga ko at halos kilabutan ako roon.

Tuluyan ng dumaloy ang mga luha ko at kahit anong pigil ang gawin ko ay tumakas parin ang hikbi sa bibig ko.

"S-Stop touching me!" sigaw ko ng patuloy sila sa pag haplos sa hita at braso ko.

"Ang bango mo-"

"Hoy!"

Kusang humiwalay sa'kin ang dalawang lalaki dahil sa isang sigaw at biglang pag bukas ng pinto. I hugged myself and fainted sitting up. My whole face was soaked with tears that I wiped it with my trembling hand. "Patricia!"

I slowly looked up and saw Charle's worried face.

I looked behind him and saw that some of my classmates were already holding the two guy who harassed me.

Patuloy ang pag iyak ko habang napayapos sa braso ni Raven. I'm so scared.

Pakiramdam ko ay ang dumi ng balat ko dahil sa mga pag hawak nila! I hate them!

"What did they do to-"

"Patricia!"

Padabog na nabuksan muli ang pinto at pumasok ang humahangos na si Jess. Agad niya akong dinaluhan.

"Anong nangyari sayo? Anong ginawa nila sayo, ha?" I could see anger in her eyes.

Hinaplos niya ang braso ko at pinunasan ang luha ko. Hindi ko mapigilan na mapaiyak ulit. I can't even speak and my mind was blank.

"Let's go to the office" inalalayan nila ako ni Charles na tumayo.

Para bang wala na akong lakas at nanginginig parin ang tuhod ko. Pinilit ko ang sarili na lumakad papunta sa office at halos manlamig na naman ako ng maabutan namin doon ang dalawang lalaki na humarass sa'kin. Nakaupo sila sa harap mismo ng dean at nakayuko.

Agad binitawan ni Jess ang braso ko at mabilis na sumugod doon.

"Mga manyak kayo! Mga bastos, ang kapal ng mukha niyo!"

Ilang sampal, suntok at sipa ang tumama sa mukha ng mga lalaki. Mabuti at naroon pa ang dalawa kong kaklase na nag hatid sa kanila at inawat si Jess.

If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience all for free. The next chapter is eagerly waiting for you!

"Stop it. Calm down, Ms. Davis" the dean said.

Doon lamang natigil si Jess at kumalma. Nanatili akong nakakapit sa braso ni Charles habang nakatayo kami sa may pintuan dahil ayaw kong pumasok lalo at naroon ang mga bumastos sa'kin.

I can't take to be in the same room with them!

Nadidiri ako habang muling naaalala ang itsura at ginawa nila kanina.

"Ms. Clemente, you may come-"

"She can't, dean" Jess cutted his words. "Obviously, my friend was traumatic and scared of those bastards! Paalisin niyo muna sila at saka lang papasok si Patricia riyan sa loob!"

Ganoon nga ang nangyari. Nag hintay kami sa labas ng office habang si Jess at Charles ay puro tanong.

"Are you really okay? May masakit ba?"

"Wala naman.." mahina kong usal.

"Nag taka na ako kanina kasi ang tagal mo. Buti at nalaman nitong si Charles, naagapan agad!" saad ni Jess kaya tumingin ako kay Charles.

"Thank you" I said while my eyes started to water again.

"No worries. I just saw you in the hallway and entered the comfort room. Hihintayin sana kita para kausapin at mag sorry about last time, tingin ko naoffend kita. But I was bothered by two men who also went to the comfort room, so..." kwento ni Charles.

I clenched my fist. Thanks to him and he really came!

"Si Lucio ang isang lalaki hindi 'ba, Charles?" tanong ni Jess.

"Y-Yes.."

"Pamangkin ng governor, kaya pala ang lakas ng loob na gumawa ng kagaguhan!"

Hindi na ako kumibo. Pinapabalik ko na sila sa room dahil may mga discussions pa kami ngunit ayaw ni Jess at tanging si Charles lang ang bumalik.

"Nag paalam na ako sa prof natin. Sinabi ko na emergency"

"You might missed our lessons-"

"Nariyan ka naman! Tutulungan mo ako!"

Aliw siya'ng ngumisi kaya napailing na lang ako.

"I want to go home, Jess.." I suddenly said in a very tired voice.

"Yes but later pa. Hihintayin pa natin ang napag-usapan sa loob. Wag kang papayag na hindi mapapatalsik ang mga 'yon dito! You should informed your parents-"

"I would never do that" putol ko. "Ayoko na isipin pa nila ito, lalo na si mommy. It's just a small thing-"

"Small thing? You got harassed! Those scumbag should learn their lesson! Humanda sila dahil darating na ang asawa mo-" Jess covered her mouth when she saw my suspicious look.

If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience-all for free. The next chapter is eagerly waiting for you! "Ano naman ang kinalaman ni Callum dito? Jess?"

I faced Jess but she couldn't look at me directly. She's bitting her finger and seemed guilty.

"S-Sorry, I panicked so I called your husband. I saved his number last night. Remember?" maingat niya'ng sabi.

Napapikit ako at halos gusto na siya'ng sabunutan. Kahit kailan talaga pinapahamak niya ako. Paano kung sabihin rin ni Callum sa parents ko? Mas malaking problema pa!

"Uy, galit ka ba? Hayaan mo na para naman matakot ang mga bumastos sayo!"

Hindi ko alam pero bigla akong nakaramdam ng kaba. Lutang na ang isip ko ay daragdag pa ito.

Someone called Jess on the phone so she excused herself. Naiwan akong tahimik na nakaupo, walang ibang students na makikita sa labas at malinis ang hallway. Nakayuko lang ako at nakatulala ng may marinig akong tila nagmamadali na mga yabag.

Nag angat ako ng tingin at naaninag ko si Callum na galit ang mukha habang papalapit. Lumambot ang ekspresyon niya ng makita ako.

"Patricia, are you okay?" he held my arm worriedly, it's visible in his eyes.

Wala sa sariling napatango ako. It's rare. Ngayon ko lang siya nakita na ganito kaya nagtataka ako. He had work. Pero bakit pa siya pumunta rito?

"Are you sure? What did they do to you?"

This time his voice was a little bit rough. Tila nahihimigan ko ang galit niya kaya hindi ako nakapagsalita agad. I don't want to remember that anymore. Biglang bumukas ang pinto ng office at lumabas doon ang dalawang lalaking kinamumuhian ko.

They still standing so arrogant and when they sees me, their lips automatically formed into a malicious smile.

Muli akong nanginig sa galit. Gusto ko silang sampalin ng maraming beses pero natatakot ako na lumapit sa kanila. Such a pig!

Huling lumabas ang dean at nagulat ng makita si Callum sa tabi ko.

"M-Mr. Velasquez?" the dean asked.

Callum held my hand before approaching the dean.

"Yes, I am. I'm here because of the disgusting news I received. My wife got harassed" may diin na sabi niya kaya unti-unting nawala ang ngisi ng dalawang lalaki.

"Uh-yeah.. we have talked about it and we were just waiting for their parents" the dean shuttered and seemed affected by Callum's presence.

"No need to talk to their parents. I want them out of this school"

Nanlaki ang mata ng dean. Ang dalawang lalaki naman ay parang hindi na komportable dahil masama ang titig ni Callum sa kanila.

"W-We can't decide that fast Mr-"

"We can, sir. What they did was unacceptable" ramdam ko ang galit ni Callum dahil humihigpit ang kapit niya sa kamay ko. "Gusto niyo na mag file ako ng kaso? Fine! I will make sure this school is involved!" Dumaan ang takot sa mata ng dean maging si Jess na kararating lang.

Those Callum's words left them hanging. Hawak parin niya ako ng tumalikod kami at dire-diretsong umalis palayo roon...